Henryk Wieniawski – urodzony 10 lipca 1835 r. w Lublinie, zmarły 31 marca 1880 r. w Moskwie. Był światowej sławy kompozytorem i skrzypkiem.
Już w dzieciństwie miał styczność z koncertami i literaturą. Swój pierwszy publiczny koncert dał w Paryżu jeszcze przed ukończeniem 10 roku życia. W 1847 r. skomponował pierwszy utwór, a w kolejnym roku wyjechał już na zagraniczne tournée – był to początek jego trwającej do ostatnich chwil kariery. Mając 15 lat zaczął koncertować razem ze swym młodszym o trzy lata bratem Józefem. Zaczęli od większych miast Imperium Rosyjskiego, a następnie pokazywali swoje talenty w krajach Europy. Mając 20 lat odłączył się od brata i koncertował solowo.
W 1860 r. został pierwszym skrzypkiem dworu carskiego. W tym samym roku w Paryżu pojął za żonę Isabelle Bessie Hampton. Po ślubie zamieszkali w Petersburgu. Od tego momentu na świat zaczęły przychodzić kolejne dzieci Wieniawskich. Najpierw urodzili im się dwaj synowie, a pozostałe dzieci były płci żeńskiej. Najmłodsza – Irena, pojawiła się na świecie na rok przed śmiercią swego ojca. Równolegle z życiem rodzinnym, koncertował po całym świecie. W 1872 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie podczas trwającego 8 miesięcy tournée, dał 200 koncertów. Po powrocie został profesorem gry skrzypcowej w Konserwatorium w Brukseli. W dalszym ciągu koncertując po całej Europie. Bardzo aktywne życie doprowadziło do złego stanu zdrowia kompozytora, co zakończyło się atakiem serca.
Henryk Wieniawski na świat przyszedł 10 lipca 1835 r. w Lublinie jako syn Tadeusza Wieniawskiego – 44-letniego* magistra medycyny, chirurgii, akuszerii i filozofii, oraz jego 33-letniej* żony Reginy zd. Wolf. Henryk ochrzczony został na cztery dni przed 9. urodzinami.
Józef Wieniawski na świat przyszedł 23 maja 1837 r. również w Lublinie z tych samych rodziców, co wcześniej wspomniany Henryk.
Wieniawski i Hampton zawarli związek małżeński 7 sierpnia 1860 r. w Paryżu. Tłumaczenia aktu ślubu p. Elżbiety Grabowskiej:
Akt małżeństwa n°727 – Wieniawski & Hampton wtorek, 7 sierpnia 1860 roku, godz. 11 rano, merostwo dziewiątej dzielnicy Paryża Henryk Wieniawski, artysta muzyk skrzypek solowy Jego Wysokości Imperatora Rosji, lat 25, urodzony w Lublinie (Polska) dnia 10 lipca 1835, pełnoletni, zamieszkały w Paryżu rue Rossini n° 16,; rodzice – Tadeusz Wieniawski – doktor medycyny, i Regina Wolff, jego małżonka, zamieszkali w Lublinie. Oraz Isabella Bessie Hampton, bez zawodu, lat 22, urodzona w St. Mary le Bone, księstwo Middesoy (Anglia) dnia 21 czerwca 1838, zamieszkała w Paryżu, boulevard des Italiens n° 10, pełnoletnia; rodzice – Thomas Inglis Hampton – rentier, i Elisa Saunders Osborn, jego małżonka, zamieszkali w Londynie, obecni i wyrażający zgodę. Świadkowie – Jemmy Brandus, wydawca muzyczny, lat 37, Henri Ernest Mareuse – rentier, lat 40; Pierre Albéric Second – literat, kawaler Legii Honorowej, lat 42; Berthold Damcke – artysta muzyk, lat 48. Umowy przedślubnej nie zawarto.
Aleksander Wieniawski był bratem bliźniakiem wcześniej wspomnianego Józefa i również urodził się 23 maja 1837 r. w Lublinie z tych samych rodziców.
Najstarszym dzieckiem Tadeusza i Reginy z Wolfów małżonków Wieniawskich był Julian Józef urodzony 5 lutego 1834 r., a zmarły 23 września 1912 r. w Warszawie. Według nekrologu, był on współzałożycielem i kierownikiem pierwszego w kraju Warszawskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu, rolnikiem oraz literatem. Pozostawił po sobie syna, córki, zięciów oraz wnuki i dalszych krewnych.
Józef Wieniawski zmarł 15 listopada 1912 r. (niecałe dwa miesiące po swoim starszym bracie) w Brukseli. Określany był jako pianista kompozytor.
Najmłodszy z rodzeństwa był Konrad Wieniawski, którego życie niestety było krótkie – zmarł 1 listopada 1841 r. w Lublinie, przeżywszy zaledwie rok.
Tadeusz Wieniawski i Regina Wolff pobrali się 18 kwietnia 1833 r. w warszawskiej parafii św. Jana. On określony został jako 33-letni kawaler (pomimo tego, że miał wcześniej żonę, a owocem tego związku był Tadeusz junior – w akcie jego małżeństwa pojawia się jako urodzony w 1819 r. w Lublinie z Tadeusza Mikołaja Wieniawskiego – doktora medycyny, a sam zresztą był naczelnym lekarzem ordynacji zamojskiej), urodzony i zamieszkały w Lublinie, syn Tomasza Wieniawskiego – chirurga, oraz Marii nieznanego nazwiska. Panna młoda z kolei miała 23 lata, urodziła się w Brodach z Józefa Wolffa – doktora medycyny, i Eleonory zd. Estraycher.
Z aktu małżeństwa Tadeusza Wieniawskiego i Reginy Wolff odczytać jeszcze można, że panna młoda w dzień, poprzedzający zawarcie związku małżeńskiego, zmieniła wiarę z mojżeszowej i przyjęła chrzest w parafii św. Jana.
Tadeusz Wieniawski zmarł 4 czerwca 1884 r. przeżywszy – wg nekrologu i aktu zgonu – 91 lat.
Regina Wieniawska zmarła krótko po swoim mężu – 7 października 1884 r., przeżywszy 75 lat.
Za pomoc przy poszukiwaniu metryk rodziny Wieniawskich dziękuję p. Elżbiecie Grabowskiej.
