Czy wiesz, że grupy krwi odkrył Żyd polskiego pochodzenia? To on wprowadził oznaczenie grup krwi jako 0, A, B i AB, przyjęte na całym świecie w 1928 roku!
Ludwik Hirszfeld przyszedł na świat 5 sierpnia 1884 r. w Warszawie. Jego urodzenie zostało odnotowano w księgach gminy żydowskiej 13 sierpnia 1884 r. Zapisano, że stawił się wówczas ojciec – Stanisław Hirszfeld, 28-letni kupiec. Oświadczył, że dziecko urodziło się 5 sierpnia o godzinie 7 rano, a matką jego była 22-letnia Żaneta Ginsburg. [tłumaczenie Waldemar Chorążewicz]
Co ciekawe, spośród rodzeństwa, tylko Stanisław pozostał przy wierze swoich przodków – reszta przeszła na katolicyzm.
Rodzice wychowywali Ludwika w duchu patriotyzmu, stąd jako mały chłopiec uczestniczył w kółkach i kursach szkoleniowych, potajemnie poznając m.in. historię Polski.
W 1907 r. Hirszfeld ukończył w Niemczech studia medyczne – od tego momentu przez cztery lata, wraz z Emilem von Dungernem, prowadził badania nad grupami krwi. Odkryli wówczas prawo dziedziczenia grupy krwi i wprowadził oznaczenie grup krwi jako 0, A, B i AB. Oznaczył również czynnik Rh i odkrył przyczynę konfliktu serologicznego, co uratowało życie wielu noworodkom.
Za pracę nad związkiem zjawisk odpornościowych i krzepliwości krwi, w wieku zaledwie 30 lat, otrzymał habilitację. W czasie I wojny światowej uczestniczył w zwalczeniu epidemii tyfusu plamistego w Serbii.
W 1918 r. powrócił do Polski i Warszawie utworzył Państwowy Instytut Higieny, którym kierował do 1939 r. W 1926 habilitował się po raz drugi na Uniwersytecie Warszawskim jako bakteriolog i immunolog, od 1931 r. jego profesor.
Rozpoczęcie działań wojennych w 1939 r. zmusiło go, tak jak wielu innych Żydów, do zamieszkania w warszawskim getcie. Jednak nadal prowadził badania naukowe, a dzięki temu, że do getta udało się przemycić szczepionki, leczył chorych na tyfus plamisty. W lipcu 1942 r. uciekł na stronę aryjską.
Po wyzwoleniu Lublina w 1944 r. brał udział w tworzeniu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, został jego prorektorem. 6 lat później został nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny za wyjaśnienie zagadki zjawiska konfliktu serologicznego między matką a płodem.
Ludwik Hirszfeld zmarł 7 marca 1954 we Wrocławiu. 10 lat później odeszła jego żona Hanna Hirszfeldowa – profesor nauk medycznych, którą poznał już na początku swojej zawodowej kariery. Zostali pochowani w wspólnym grobowcu na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
Górna fot. Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego”, Warszawa 1983/ Wikimedia Commons
